آپاندیسیت

آپاندیسیت ,آپاندیسیت + علائم,آپاندیسیت چیست,آپاندیسیت مزمن,آپاندیسیت Pdf,آپاندیسیت Ppt,آپاندیسیت پرفوره چیست,آپاندیسیت حاد چیست

توضیحاتی در مورد آپاندیسیت

مهمترین علامت این بیماری درد کولیکی ( انقباض و گرفتگی ) در اطراف ناف است. بیشتر افراد تصور می‌کنند که آپاندیسیت دیگر آنقدر ها هم شایع نیست. برخی نیز تصور می‌کنند که آنتی بیوتیکها می‌توانند آن را درمان کنند. اما در واقع آپاندیسیت هنوز هم مشکل شایعی است و تنها با جراحی درمان می‌شود و آنتی بیوتیکها نیز در بهبودی فرد بیمار، پس از جراحی نقش دارند.در قسمت پایینی شکم، در سمت راست، یک عضو لوله‌ای شکل و توخالی از روده‌ی بزرگ منشعب شده است. پیش‌تر تصور می‌کردند که این عضو در بدن هیچ کار‌ی انجام نمی‌دهد اما امروزه دانشمندان عملکردهایی را برای آن بیان می‌کنند. گرچه دانشمندان در مورد عملکرد آپاندیس مطمئن نیستند اما به نظر می‌رسد نبود کامل آن نیز اختلال خاصی در سلامت بدن ایجاد نمی‌کند.از سلولهای دیواره آپاندیس مایع مخاطی‌ای ترشح می‌شود که به روده‌ی بزرگ می‌ریزد و داخل این لوله‌ی توخالی را تمیز نگه می‌دارد. انسداد مجرای آپاندیس منجر به آپاندیسیت می‌شود زیرا مایع مخاطی در درون مجرای آپاندیس محبوس می‌شود و باکتریهایی که به صورت طبیعی در آنجا زندگی می‌کنند به سرعت تکثیر می‌شوند در نتیجه آپاندیس متورم شده و عفونی می‌شود.در این مطلب از سایت جسارت در مورد آپاندیسیت صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

علت آپاندیسیت

علت انسداد مجرای آپاندیس ممکن است این موارد باشند: به وسیله مواد مدفوعی، انگلها و یا رشد بیش از حد سلولهای دهانه‌ی آپاندیس. بزرگ شدن بافت لنفاوی دیواره آپاندیس در اثر عفونت در دستگاه گوارش یا در نقاط دیگر بدن. بیماریهای التهابی روده مانند کرون و کولیت اولسروز. وارد شدن آسیب و تروما به شکم.آپاندیس متورمی که پر از مایع و چرک است ممکن است خونرسانی را متوقف کند. با توقف خونرسانی دیواره‌ی آپاندیس ضعیف می‌شود و برخی اوقات پاره می‌شود. با سوراخ شدن آپاندیس چرک منتشر می‌شود و ممکن است حفره‌ی شکم را عفونی کند و یا آبسه‌ی شکمی ایجاد کند. در برخی بیماران مانند بچه‌ها، سیر ایجاد آن سریع است و از زمان ایجاد درد و سوراخ شدن آپاندیسیت چند ساعت بیشتر طول نمی‌کشد. تشخیص بیماری در افراد مسن و زنان باردار نیز مشکلتر است.

علائم آپاندیسیت

علائم این بیماری کدامند؟ جزئیات درد شکمی در تشخیص آپاندیسیت بسیار کمک کننده است. درد ناگهانی شکم معمولا اولین علامت است. درد ممکن است در قسمت پایینی شکم در سمت راست باشد اما ممکن است درد به صورت ناراحتی مبهمی در وسط شکم احساس شود و سپس به سمت راست و پایین منتقل شود. درد احتمالا طوری است که فرد قبلا تجربه‌ی چنین دردی را نداشته است، ظرف چند ساعت بدتر می‌شود و با راه رفتن، نفس کشیدن و سرفه یا عطسه بیشتر می‌شود.تب خفیف و تورم شکمی نیز ممکن است وجود داشته باشند. البته هر دردی در شکم نشانه‌ی آپاندیسیت نیست اما شما باید هر درد شکمی را که ادامه پیدا می‌کند و مخصوصا اگر همراه با از دست دادن اشتها، تهوع، استفراغ و تب باشد جدی بگیرید و به پزشک مراجعه کنید. تا زمانی که پزشک مشکل شما را تشخیص نداده باید از هر گونه خوددرمانی مانند مصرف مسهل‌ها یا انجام تنقیه اکیدا خودداری کنید. علایم آپاندیسیت متغیر و متفاوتند و می‌توانند علایم بیماریهایی مانند انسداد روده، بیماریهای التهابی روده، بیماری التهابی لگن و سایر بیماریهای زنان، یبوست و برخی بیماریهای دیگر را تقلید کنند.

تشخیص آپاندیسیت

این بیماری چگونه تشخیص داده می‌شود؟ تشخیص آپاندیسیت بیشتر بالینی است و در صورتی که علایم واضح باشند ممکن است پزشک تصمیم به جراحی فوری بگیرد زیرا در صورت تاخیر خطر افزایش می‌یابد. در صورت نیاز پزشک برای تشخیص از آزمایش، عکس رادیوگرافی، سونوگرافی و حتی لاپاروسکوپی استفاده می‌کند. آزمایش ویژه‌ای برای تشخیص قطعی وجود ندارد اما آزمایش خون و شمارش گلبولهای سفید کمک کننده است. عکس رادیوگرافی شکم در تشخیص آپاندیسیت بیشتر برای رد سایر عوامل درد شکمی گرفته می‌شود.سونوگرافی شکمی هم روش قابل استفاده‌ای در تشخیص آپاندیسیت است و سایر علل درد شکمی را نیز مشخص می‌کندلاپاروسکوپی یک روش تشخیصی درمانی است که در آن وسیله‌ای شبیه تلسکوپ از طریق یک برش کوچک در دیواره‌ی شکم وارد شکم می‌شود. این وسیله دارای دوربینی کوچک و مخصوص است و کمک می‌کند که پزشک بتواند مستقیما اعضای درون شکم را ببیند و اگر علت درد شکم آپاندیسیت باشد، آپاندیس فورا از بدن خارج می‌شود. اگر شواهدی از تشکیل آبسه باشد برای کاهش عفونت باید آنتی بیوتیک قبل از عمل جراحی استفاده شود.

درمان آپاندیسیت

این بیماری چگونه درمان می‌شود؟ اگر پزشک به آپاندیسیت شک کند ممکن است بدون انجام تستهای دیگر جراحی را توصیه کند. جراحی سریع خطر پاره شدن آپاندیس را کاهش می‌دهد. به جراحی‌ای که برای درمان آپاندیسیت انجام می‌شود آپاندکتومی گفته می‌شود. این جراحی به دو روش لاپاراسکوپی و لاپاراتومی انجام می‌شود که روش اول جدیدتر است. خطر عمل جراحی‌ای که برای برداشتن آپاندیس انجام می‌شود نسبتا کم است و بیمار کمتر از یک هفته در بیمارستان می‌ماند و می‌توان انتظار داشت که طی سه هفته به حالت قبلی و طبیعی برگردد.اگر جراحی با لاپاروسکوپی انجام شود و شرایط بیمار خوب باشد ممکن است بیمار بتواند 24 ساعت بعد از عمل به خانه برگردد. اما اگر آپاندیس پاره شده باشد بیمار باید مدت زمان زیادی را در بیمارستان بماند و البته خطر عوارض نیز زیاد خواهد بود. در مواردی ممکن است حال بیمار وخیم باشد و به مراقبتهای ویژه‌ای نیاز داشته باشد.در این موارد برای بازگشت فرد به زندگی عادی خود ممکن است 2-3 ماه زمان نیاز باشد. در برخی از موارد نیز جراح با آپاندیس سالم مواجه می‌شود. در این موارد نیز آپاندیس را برمی‌دارند تا احتمال رخ دادن آپاندیسیت وجود نداشته باشد. همچنین ممکن است جراح با علل دیگری برخورد کند و طی جراحی آنها را برطرف کند. با برداشته شدن آپاندیس دیگر خطر ایجاد مجدد آپاندیسیت وجود ندارد.

آپاندیسیت یا آویزآماس

آپاندیسیت (به انگلیسی: Appendicitis) یا آویزآماس به التهاب ناگهانی آپاندیس گفته می‌شود. آپاندیس زائده‌ای کوچک و انگشتی‌شکل است که از رودهٔ بزرگ منشعب می‌شود. هر سال از هر ۵۰۰ نفر، یک نفر دچار آپاندیسیت می‌شود و این عمل شایع‌ترین عمل اورژانسی شکم است.  این بیماری پیشگیری ندارد و در صورت بروز آپاندیسیت و تأخیر در تشخیص و جراحی به دلیل احتمال پارگی آپاندیس می‌تواند مرگبار باشد.

آپاندیسیت در کودکان

آویزآماس حاد در کودکان، شایع‌ترین موقعیت حاد جراحی در کودکان است. سالانه ۸۰۰۰۰ کودک در آمریکا مبتلا به آپاندیسیت می‌شوند. میزان ابتلا در کودکان زیر ۱۴ سال، ۴ در ۱۰۰۰ مورد است. شایع‌ترین سن آپاندیسیت در کودکان بین ۱۸–۱۲ سالگی است. در سنین کمتر از ۵ سال نادر (کمتر از ۵٪) و در سنین کمتر از ۳ سال بسیار نادر (کمتر از ۱٪) است. در پسرها کمتر از دخترها و در نژاد سفید بیشتر از نژاد سیاه دیده می‌شود. شیوع فصلی آپاندیسیت اغلب در بهارو پاییز است. علی‌رغم تکنیک‌های پرتوشناسی در تشخیص آپاندیسیت، باز هم تشخیص آن مشکل است و ۲۰٪ خطر پرفوراسیون وجود دارد. مورتالیتی در این بیماری نادر است.

آپاندیسیت حاد

نوع حاد، یک بیماری عفونی با علل مختلف است. روند شایع آن، تهاجم باکتری به دیوارهٔ آپاندیس می‌باشد. راه‌های مختلف ایجاد آپاندیسیت: انسداد داخل لوله‌ای، تجمع مواد مدفوعی، هایپرپلازی لنفوئید، خوردن اجسام خارجی، پارازیت‌ها و تومورها است. انسداد داخل لومن به دلیل پرولیفراسیون باکتری‌ها و افزایش ترشح موکوس، منجر به افزایش فشار داخل لوله‌ای شده و به دنبال افزایش فشار، احتقان لنفاوی و وریدی و ادم ایجاد می‌گردد. سپس اختلال پرفیوژن رگ‌ها سبب ایسکمی جدار آپاندیس و در نهایت نکروز آن می‌شود. فولیکول‌های لنفاوی زیر مخاطی نیز می‌توانند انسداد لومن آپاندیس را ایجاد کنند که به تعداد اندکی در بدو تولد وجود دارند و در طول کودکی به تدریج افزایش می‌یابند و در دورهٔ نوجوانی به حداکثر می‌رسند و پس از ۳۰ سالگی کاهش می‌یابند. فکالیت و آپاندیسیت هر دو در کشورهای توسعه یافته بیشتر دیده می‌شود.

آسیب‌ شناسی آپاندیسیت

آپاندیسیت حاد، یک بیماری عفونی با علل مختلف است. روند شایع آن، تهاجم باکتری به دیوارهٔ آپاندیس می‌باشد. راه‌های مختلف ایجاد آپاندیسیت: انسداد داخل لوله‌ای، تجمع مواد مدفوعی، هایپرپلازی لنفوئید، خوردن اجسام خارجی، پارازیت‌ها و تومورها است. انسداد داخل لومن به دلیل پرولیفراسیون باکتری‌ها و افزایش ترشح موکوس، منجر به افزایش فشار داخل لوله‌ای شده و به دنبال افزایش فشار، احتقان لنفاوی و وریدی و ادم ایجاد می‌گردد. سپس اختلال پرفیوژن رگ‌ها سبب ایسکمی جدار آپاندیس و در نهایت نکروز آن می‌شود. فولیکول‌های لنفاوی زیر مخاطی نیز می‌توانند انسداد لومن آپاندیس را ایجاد کنند که به تعداد اندکی در بدو تولد وجود دارند و در طول کودکی به تدریج افزایش می‌یابند و در دورهٔ نوجوانی به حداکثر می‌رسند و پس از ۳۰ سالگی کاهش می‌یابند. فکالیت و آپاندیسیت هر دو در کشورهای توسعه یافته بیشتر دیده می‌شود.

علایم بالینی آپاندیسیت

علایم بالینی نوع حاد کاملاً متفاوت است. علایم می‌تواند کلاسیک یا متغیر باشد. علایم بالینی کلاسیک آپاندیسیت در کمتر از ۵۰٪ موارد وجود دارد، بنابراین اکثر موارد آپاندیسیت حاد علایم Atypical دارند. با وجود پیشرفت‌های تکنولوژی در زمینهٔ تصویر برداری، هنوز هم hallmark تشخیص آپاندیسیت حاد، بر اساس شرح حال و معاینهٔ دقیق بیمار است. علایم بالینی کلاسیک آپاندیست بی‌اشتهایی و کسالت عمومی است. درد شکم: درد شکمی از علایم اولیه بیماری است که در ساعات اولیه پس از شروع بیماری، آغاز می‌گردد. درد اولیه مبهم است. ارتباط با فعالیت یا وضعیت بیمار ندارد. اغلب کولیکی و اطراف ناف است که ناشی از التهاب احشا و به دلیل گشاد شدن آپاندیس می‌باشد. با پیشرفت روند التهابی در طی ۲۴–۱۲ ساعت، درد در ناحیه R.L.Q (سمت راست و پایین شکم) متمرکز می‌شود. سپس به مرور درد بسیار شدید و پایدار می‌شود و با حرکت افزایش می‌یابد. تهوع و استفراغ: تهوع و استفراغ در بیش از ۵۰٪ بیماران رخ می‌دهد و اغلب به دنبال آن درد شکمی در عرض چند ساعت ایجاد می‌شود. بی اشتهایی: بی اشتهایی یک یافته کلاسیک در آپاندیسیت حاد است. اسهال و علایم ادراری: بخصوص در موارد پرفوراسیون آپاندیس یا احتمال آبسه داخل لگنی دیده می‌شود. تب: تب در آپاندیسیت خفیف است، مگر این که پرفوراسیون رخ داده باشد. تاکی کاردی خفیف نیز در اغلب بیماران دیده می‌شود. پیشرفت بیماری از درد خفیف و مبهم، کسالت، بی اشتهایی تا درد شدید شکمی و تب و تهوع به‌طور سریع در اغلب موارد در عرض ۴۸–۲۴ ساعت رخ می‌دهد. تأخیر در تشخیص بیشتر از ۴۸–۳۶ ساعت منجر به افزایش ریسک پرفوراسیون در ۶۵٪ موارد می‌شود. در مواردی که پرفوراسیون سبب پریتونیت می‌گردد: کودک دچار درد شکمی منتشر و توکسیسیتی شدید و علایم sepsis و دهیدراتاسیون می‌گردد، که شامل افت فشار خون، کاهش حجم ادرار، اسیدوز و تب شدید می‌باشد. در موارد آپاندیس رتروسکال روند علایم بالینی آرام‌تر است و حدود ۵–۴ روز طول می‌کشد. در ضمن ممکن است علایم مشابه آرتریت سپتیک لگن باشد یا علایم آبسه پسواس داخل لگن را تقلید کند.

آپاندیسیت و معاینه شکم

معاینه شکم در مراحل اولیه نوع نرم است و دیستانسیون شکم در موارد بیمار ی پیشرفته تر و پرفوراسیون ویا انسداد رودهٔ باریک دیده می‌شود. در سمع، اگر چه در مراحل اولیه آپاندیسیت صداهای روده‌ای نرمال یا افزایش یافته‌است، ولی با پیشرفت بیماری یا پرفوراسیون، صداهای روده‌ای کاهش می‌یابد. تندرنس موضعی شکمی، قابل اعتمادترین یافته در تشخیص آپاندیسیت حاد است. البته در موارد آپاندیس رتروسکال این یافته کمتر بارز است یا دیرتر دیده می‌شود. معاینهٔ شکم برای آپاندیسیت از ناحیه L.L.Q شروع می‌گردد و خلاف عقربه‌های ساعت به سمت L.U.Q و سپس R.U.Q و در نهایت به R.L.Q می‌رسد. این معاینهٔ چرخشی چندین بار ادامه می‌یابد و هر بار فشار در حین معاینه افزایش می‌یابد. علامت ریباند تندرنس، ROVSING SIGN در آپاندیسیت حاد دیده می‌شود، اما همیشگی نیست. سایر علایم نظیر علامت پسواس در آپاندیس رتروسکال، و علامت اوبتوراتور در آپاندسیت لگنی دیده می‌شود.

آپاندیسیت و معاینه در کودکان

کودک مبتلا هنگام راه رفتن با احتیاط راه می‌رود، کمی به جلو خم شده و اندکی به سمت راست لنگش دارد. در حالت پوزیشن طاق‌باز بیشتر به سمت راست دراز می‌کشند و زانوهایشان را بالا می‌برند. وقتی از آن‌ها خواسته شود که زانوی خود را باز کرده و دراز بکشند، دستشان را بر روی سمت راست و پایین شکم قرار داده و سپس پایشان را دراز می‌کنند. در آغاز معاینه، لمس آرام بازوی کودک در اطمینان خاطر دادن به او که معاینهٔ شکم نیز به همین آرامی است، باعث جلب اعتماد کودک و شانس بیشتر برای معاینهٔ دقیق‌تر خواهد بود.

آپاندیسیت و یافته‌ های آزمایشگاهی

در C.B.C در اوایل بیماری، در کمتر از ۲۴ ساعت اول ممکن است لکوسیتها نرمال باشند. هم‌زمان با پیشرفت بیماری ۴۸–۲۴ ساعت اول لکوسیت‌ها مختصر افزایش یافته و به ۱۶۰۰۰–۱۱۰۰۰ می‌رسد. در موارد آپاندیسیت پرفوره گاه لکوسیتوز بالای ۲۰۰۰۰ نیز داریم. البته به‌طور نادر در موارد بدون پرفوراسیون این مقدار دیده شده‌است. در آزمایش ادرار، تعداد کمی گلبول سفید یا قرمز دیده می‌شود. اما باید فاقد باکتری باشد. هماچوری واضح نیز نادر است و نشان دهندهٔ درگیری کلیوی می‌باشد. الکترولیت‌ها و تست‌های کبدی معمولن نرمال هستند، مگر این که تأخیر در تشخیص یا دهیدراتاسیون شدید یا SEPSIS وجود داشته باشد. اندازه‌گیری آمیلاز و تست‌های کبدی فقط برای افتراق از پانکراتیت یا کوله سیستیت انجام می‌شود. انجام C.R.P غیر اختصاصی است. سرم آمیلوئید A، پروتئینی است که در بیماران با آپاندیسیت حاد بالا می‌رود و میزان حساسیت و اختصاصی بودن آن ۸۶٪ و ۸۳٪ است.

علل آپاندیسیت

علل این بیماری همیشه مشخص نیست. گاهی اوقات آپاندیسیت می تواند در نتیجه یکی از علل زیر رخ دهد: • انسداد: باقیمانده مواد غذایی یا یک قطعه مدفوع سخت(مدفوع سنگ مانند) می تواند سبب مسدود شدن دهانه مجرای آپاندیس شما شود. • عفونت: همچنین آپاندیسیت ممکن است به دنبال عفونت مانند عفونت ویروسی دستگاه گوارش یا در نتیجه سایر انواع التهاب ایجاد شود. در هر دو مورد، باکتری داخل آپاندیس به سرعت تکثیر شده، سبب التهاب، تورم و تجمع چرک در آپاندیس می شود. اگر این وضعیت به سرعت درمان نشود، آپاندیس ممکن است پاره شود.

آپاندیسیت و مراجعه به پزشک

در صورت وجود دردهای شکمی به پزشک خانوادگی خود یا یک پزشک عمومی مراجعه کنید. اگر پزشک برای شما تشخیص آپاندیسیت داد، شما احتمالاً در بیمارستان بستری شده و به یک جراح که می تواند آپاندیس شما را خارج کند، ارجاع داده می شوید.سوالاتی که ممکن است پزشک از شما بپرسد: به منظور تشخیص بیماری شما، احتمالاً پزشک سوالاتی درباره علائم و نشانه هایتان خواهد پرسید، که عبارتند از: • چه زمانی برای اولین بار شما دردهای شکمی را تجربه کردید؟ • چه بخشی از شکم شما درد می کند؟ • آیا درد از یک قسمت شکم شما به قسمت دیگر منتقل می شود؟ • شدت درد به چه میزان است؟ • چه چیز درد شما را تشدید می کند؟ • چه چیز به از بین رفتن درد شما کمک می کند؟ • آیا شما تب دارید؟ • آیا شما احساس تهوع دارید؟ • چه علائم و نشانه های دیگری دارید؟ سوالاتی که شما می توانید از پزشکتان بپرسید: زمان ملاقات شما با پزشک محدود است، بنابراین یک لیست از سوالاتی که به شما کمک می کند بهترین استفاده را از وقت خود ببرید، آماده کنید. برخی سوالات اساسی برای پرسش از پزشک عبارتند از: • آیا من آپاندیسیت دارم؟ • آیا برای تشخیص این بیماری نیاز به انجام آزمایشات بیشتر است؟ • آیا برای درمان آپاندیسیت نیاز به جراحی دارم؟ • آیا به سرعت نیازمند جراحی هستم؟ • خطرات جراحی آپاندیس چیست؟ • بعد از جراحی چه مدت باید در بیمارستان بمانم؟ • بهبودی بعد از جراحی چه مدت طول می کشد؟ • چه مدت بعد از جراحی می توانم به سر کار برگردم؟ • با توجه به علائم و نشانه ها می توانید به من بگویید که آیا آپاندیس من پاره شده است؟ علاوه بر سوالاتی که برای پرسش از پزشک خود آماده کرده اید، در هنگام ملاقات پزشک در پرسیدن سوالات دیگر تردید نکنید. چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟ اگر شما یا فرزندتان علائم و نشانه هایی را تجربه می کنید که سبب نگرانی تان می شود، باید به پزشک مراجعه نمایید. اگر درد شکمی آنقدر شدید است که شما قادر به نشستن یا یافتن یک موقعیت راحت نیستید، در این صورت شما نیازمند توجه فوری پزشکی می باشید.

آپاندیسیت و آزمایش های تشخیصی

درد این بیماری ممکن است در طول زمان تغییر کند. بنابراین گاهی اوقات تشخیص ممکن است دشوار باشد. علاوه براین، درد شکمی ممکن است ناشی از سایر بیماری ها به غیر از آپاندیسیت باشد. جهت کمک به تشخیص آپاندیسیت، احتمالاً پزشک شما سابقه علائم و نشانه های شما را بررسی کرده و شکمتان را معاینه کامل فیزیکی خواهد کرد. آزمایشات و روش های مورد استفاده برای تشخیص آپاندیسیت عبارتند از: • معاینه فیزیکی جهت ارزیابی درد شما. پزشک شما ممکن است فشار ملایمی را بر روی ناحیه دردناک اعمال کند. هنگامی که فشار به طور ناگهان برداشته شود، غالباً درد آپاندیسیت تشدید می شود. این امر علامت آن است که صفاق مجاور ملتهب شده است. سایر نشانه هایی که پزشک به آنها توجه می کند شامل سفتی شکم و تمایل به سفت کردن ماهیچه های شکم در پاسخ به فشار وارده بر روی آپاندیس ملتهب می باشد. • آزمایش خون. به پزشک شما امکان بررسی افزایش تعداد گلبول های سفید خون را می دهد که نشان دهنده وجود عفونت است. • آزمایش ادرار. پزشک شما ممکن است از شما درخواست انجام آزمایش ادرار نماید تا مطمئن شود که دلیل درد شما عفونت مجاری ادراری یا سنگ کلیه نیست. • تصویربرداری. همچنین پزشک شما ممکن است جهت کمک به تائید آپاندیسیت یا یافتن سایر علل درد شما درخواست انجام تصویربرداری شکم با استفاده از اشعه ایکس، سونوگرافی یا سی تی اسکن را دهد.

آپاندیسیت یک اختلال اورژانسی

این بیماری یک اختلال اورژانسیست که نیاز به عمل جراحی فوری دارد. عدم درمان باعث التهاب در سایر اعضا و یا ترکیدن آپاندیس و پخش شدن مواد عفونی در داخل حفره شکمی می شود. این اتفاق می تواند منجر به التهاب صفاق (peritonitis – یک التهاب جدی در پوشش حفره شکمی) شود که ممکن است کشنده باشد، مگر اینکه به سرعت اقدام شده و با آنتی بیوتیک های بسیار قوی درمان شود. گاهی اوقات یک آبسه (عفونتی که با یک جداره‌ی پوست مانند از سایر اندام های داخلی بدن جدا نگه داشته می شود) پر از چرک در خارج از آپاندیسِ ملتهب ایجاد می شود. آبسه از پخش شدن عفونت در داخل حفره شکمی جلوگیری می کند. آبسه آپاندیس به لحاظ اورژانسی از اولیت پایین تری برخوردار است اما متاسفانه تا شکم باز نشود، تشخیص آن غیر ممکن است. به همین دلیل تمام موارد این بیماری با فوریت بالا تحت عمل جراحی قرار می گیرد. در ایالت متحده از هر ۱۵ نفر یک نفر به آپاندیسیت دچار می شود. با اینکه آپاندیسیت در هر سنی ممکن است بروز کند، اما در کودکان زیر ۲ سال نادر و در افراد ۱۰ تا ۳۰ سال شایعتر است.